ഒരു കൂട്ടം തേനീച്ചകൾ നമ്മൾ , എങ്ങു പോയി മറഞ്ഞുവോ
ഒരു ലോകം തീർത്ത നമ്മൾ, എങ്ങു ചെന്ന് പിരിഞ്ഞുവോ
കനവുകളേ മാടി വിളിക്കുന്നു ഞാൻ , തനിയേ , ഈ യാത്രയിൽ
വന്നണയുവാൻ ആശിക്കുന്നൊരാ , നല്ല കൂട്ടായ്മ.
നമ്മൾ രണ്ടായ്, മൂന്നായ്, നാലായ് പെരുകി ഒരു കൂട്ടം
കൈകൾ കോർത്തില്ലെന്നാലും ഒരു മാല മുത്തുകൾ നമ്മൾ
ഒന്നായി ചിരിച്ചതും, ചിരിച്ചു തൂകിയ മിഴികൾ തുടച്ചതും
ഹൃത്തിൽ നോമ്പരമുണ്ടാകിലും താങ്ങായി നമ്മൾ .
തണലായി നമ്മൾ , തോൾ ചേർത്ത് തോൾ താങ്ങിയതുമം.
കലഹം നന്നെ കയർത്തത്തും, രണ്ടു മൂന്ന് നിമിഷം
കഴിയവെ, തോളിൽ കൈയിട്ട് ഒരു കളിക്കൊരുങ്ങിയതും
എല്ലാം മനസ്സിൽ നിറയുമ്പോൾ, മങ്ങുന്നൊരോ കാഴ്ചകൾ
ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ, മിഴികൾ മെല്ലെ തുടച്ചീടുന്നു.
ഒരു കൂട്ടം തേനീച്ചകൾ നമ്മൾ , എങ്ങു പോയി മറഞ്ഞുവോ
ഒരു ലോകം തീർത്ത നമ്മൾ, എങ്ങു ചെന്ന് പിരിഞ്ഞുവോ
പുളി മിഠായിയൊന്നിനെ പത്തായി പകുത്തെടുത്തപ്പോൾ
അതി മധുരം നന്നായി നുണയുമ്പോൾ , രണ്ടു ചോറു പാത്രം
നമ്മെയെല്ലാം ഊട്ടിയപ്പോഴും , വയറും മനവും, സ്വാദ് നിറച്ചു.
എത്ര വിരസമാം നിമിഷമാണെങ്കിലും, ഏതു വിഷമത്തിലും
നമ്മള്ളൊന്നായി അതിൽ വർണ്ണങ്ങൾ ചാലിച്ചു മെല്ലെ.
തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയാൽ, നിറങ്ങൾ ഇല്ലാ ദിനമേതുമില്ലപ്പോൾ .
ഏതോ സ്വപ്നങ്ങൾ എല്ലാം ചേർത്തു തുന്നിയൊന്നാക്കി
പടവുകളൊരോന്നായി, ഏറാമൊന്നായി എന്ന് വാക്കുമേകി…